Cześć!
Nazywam się Anita Odachowska i od 25 lat ubieram myśli w słowa.
Uważam, że jednymi z najlepszych rzeczy w życiu są wschody i zachody słońca.
Między jednym a drugim – wszystko jest możliwe.
Zapraszam Cię do mojego świata, który wciąż jest po tej stronie.
Cześć!
Nazywam się Anita Odachowska i od 25 lat ubieram myśli w słowa. Uważam, że jednymi z najlepszych rzeczy w życiu są wschody i zachody słońca. Między jednym a drugim – wszystko jest możliwe.
Zapraszam Cię do mojego świata, który wciąż jest po tej stronie.
Posłuchaj
„Obłąkany”, „czubek”, „wariat” to określenia, które nie tylko funkcjonowały swego czasu w psychiatrii i życiu społecznym, ale też, niestety, przeszły jako obelgi do naszego języka codziennego. Język, jakim opisujemy osoby cierpiące na choroby i zaburzenia psychiczne, ma ogromne znaczenie i krzywdzi osoby, którym już i tak nie brakuje krzywd i problemów. Postaram się Wam to udowodnić w rozmowie z dr Lubą Ślósarz, psycholożką, psychoterapeutką poznawczo-behawioralną, wykładowczynią akademicką na Uniwersytecie Medycznym im. Piastów Śląskich we Wrocławiu, a także ekspertką w zakresie komunikacji klinicznej i zdrowia psychicznego.
Czym tak naprawdę jest trauma? Co odróżnia ją od trudnego doświadczenia, jak reagują na nią nasze ciało i umysł, dlaczego „czas nie leczy ran” i jak mądrze wspierać siebie i innych w kryzysie. Dziś w rozmowie z dr Ewą Odachowską-Rogalską, psychologiem, psychotraumatologiem, obalamy mity, rozbrajamy stereotypy i pokazujemy, co naprawdę działa.
Darek stracił wzrok nagle, kilka lat temu, w prezencie, jak mówi z przekąsem, na czterdziestkę. Ale zamiast wycofać się z życia, zaczął działać, i to bardzo prężnie. Organizuje wsparcie dla osób niewidomych, angażuje się w różne projekty, pisze wiersze, a nawet fotografuje! I precyzyjnie kroi cebulę w małą kostkę, samodzielnie skręca meble i myje okna „na słuch”. A do tego jest influencerem na TikToku, który zaraża swoim pozytywnym nastawieniem nawet tych widzących. Jak to możliwe? Zapraszam na rozmowę o odkrywaniu siebie na nowo, odnajdywaniu radości w codzienności i tym, jak można widzieć świat pięknym – także bez użycia oczu.